بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور رامسر

دعا به عنوان اصلی ترین نیاز انسان برای رسیدن به اوج کمالات روحی و معنوی می باشد. وسیله ایست برای قرب و لقاء الهی و بهترین کلام بعد از قرآن می باشد.

پیامبر گرامی ما می فرمایند: مسلمانی که دعا می کند اگر دعایش درباره قطع رحم و انجام گناه نباشد به یکی از این سه هدف خواهد رسید.

1-      خداوند در برآوردن نیازش سرعت فرماید.

2-      نعمتی را برای او ذخیره سازد.

3-      شر و آسیبی را از او دور نماید.

پس اگر اثر دعا برای ما آشکار نگردد دلیل بر بی اساس بودن آن نیست چرا که خداوند بهتر صلاح کار را می داند. انسان امروزی با وجود در اختیار داشتن امکانات و تکنولوژی فراوان این احساس را دارد که آن وسایل نمی توانند او را از لحاظ معنوی سیراب کنند، در نتیجه در اضطراب و زندگی بی معنا به سر می برند و به دنبال چیزی می گردد که او را نجات دهد. دعا به خودی خود عبادت است زیرا خداوند در آیه 6 سوره غافر می فرماید: «ادعونی استجب لکم». خدای تعالی دعا را عبادت دانسته و بدان فرمان داده پس بر فرض اینکه به اجابت نیز نرسد به خاطر اطاعت امر او باید انجام شود مانند سایر عبادات.

چنانچه آیه بر آن دلالت دارد، علاوه بر اینکه خداوند وعده اجابت فرموده و در وعده خویش تخلف نورزد، و این مطلب با تقدیر هم منافات ندارد، زیرا دعا نیز مقدر است و فایده ای هم که بر آن مترتب شود مقرر گردیده است. انسان باید در برابر خدا تسلیم محض باشد یعنی، توکل و توسل و تسلیم سه اصل مهم برای پاکی روان و کمک به بهبود امراض است که جایگاه بزرگی در اسلام دارد.

(کتاب شفا و درمان درد)