مومن زود رنج و حساس نیست.
ـ مومن عصبانی ،پرخاشگر و بد خلق نیست.
ـ مومن تغافل دارد. (خود را به نشنیدن می زند)
ـ مومن تحمل دارد ، لبخند میزند ، گشاده روست.
ـ مومن بی ادب، بد گوی و فحاش نیست.
ـ مومن سرزنش نمی کند،منت نمی گذارد، مومن به عیوب خود و رفع آنها مشغول است، پاداش او رضای حق وبا شکور مطلق است.
ـ مومن تحقیر نمی کند، دل نمی شکند.
ـ در کنار مومن، همه آرامش و امنیت دارند.
ـ مومن اهل شکایت و گله نیست، گذشته کسی را به رخ نمی کشد.
ـ دل مومن از کینه خالی ست، می بخشد و روی افکار تلخ تمرکز نمی کند.