پدر کودکش را بلند کرد و در آغوش گرفت.
کودک هم خواست پدرش را بلند کند وقتی روی زمین آمد دستهای
کوچکش را دور پاهای پدر حلقه کرد تا پدر رابلند کند ولی نتوانست
با خود گفت:حتما چند سال بعد میتوانم...
۲۰سال گذشت توانست پدر رابلند کند پدرسبک بود به
سبکی یک پلاک و چند تکه استخوان!
نثار شادی روح شهدا
صلوات...
شاید کتاب خاک های نرم کوشک رو خیلی هاتون خونده باشید، و بعضی هاتونم فقط اسمشو شنیدید و هنوز نخوندینش.
منم خیلی وقت بود دلم می خواست این کتاب و بخونم، آخه تعریفشو زیاد شنیده بودم...
تا اینکه بالاخره قسمت شد اخیراً خوندمش...
واقعا کتاب فوق العاده زیبایی بود... خاک های نرم کوشک نوشته سعید عاکف، پیرامون زندگی شهید عبدالحسین برونسی هستش...
این کتاب به پر فروش ترین کتاب در زمینه جنگ ایران و عراق تبدیل شده و تا دی ماه 1388 به چاپ یکصدم و تیراژ کلی 329000 نسخه رسیده. و همچنین در 26 خرداد 1385، مقام معظم رهبری در سخنانی به تعریف و تمجید از این کتاب پرداختند.
هفته دفاع مقدس رو بهونه کنید و هرطور شده این کتاب و تهیه کنید و بخونید... مطمئنم مثل من از خوندنش لذت می برید.
مطمئنا آشنا شدن با فضایی که توی جبهه و پشت جبهه بوده و همچنین آشنا شدن با انسان های واقعی که از جنس نور بودن می تونه کمک بسیاری بهمون بکنه تا هر چه بهتر زندگی خودمون رو در جهت درست پیش ببریم...
"می ترسم این کتاب ها به دست شما نرسد!" (مقام معظم رهبری)
.....................................................................
هفته دفاع مقدس یادآور حادثه ای عظیم و به بار نشستن نتایجی عظیم تر در مسیر انقلاب ملت ماست و هیچ گاه از ذهن ملت محو نخواهد شد. «مقام معظم رهبری»
هفته دفاع مقدس گرامی باد.
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم.بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
امسال به همت بسیج دانشگاهمون و..قسمتم شدکه به یکی از آرزوهام برسم.می پرسیدچی؟اردوجهادی...
حتماراجع به اردوی جهادی چیزای زیادی دیدیدوشنیدیدوشایدم رفتید،ولی اگه تاحالا تجربه اش نکردید،حتمایه دفعه بریدوتجربه اش کنید.
زندگی تواردوجهادی بااردوهای روزانه ی زندگی که اززمان تولدشروع میشه وتازمان مرگ امتداد داره فرق میکنه؛غذاخوردن هاش،دوستی هاش،رازونیازهاش،صفاومعرفت هاش،حتی نفس کشیدن هاش....
وقتی وارد روستامیشی،متوجه نگاه مهربون ومعصوم اهالی روستامیشی که به تو،به عنوان یه الگوواسطوره نگاه میکنن وبهت احترام میذارن،احترامی که شایدتاحالاتوهیچ جامتوجه چنین احترام وعزتی نشده باشی ونشی.
شایدتو،به این عنوان میری که یه چیزی بسازی ویاد بدی،البته این تقصیرتونیست ،چراکه هرکی اسم اردو جهادی رومیشنوه این معنی به ذهنش خطورمیکنه،ولی گاهی اوقات برخی حوادث واتفاقات شیرین وتلخ رخ میده که توروبه فکر فرو میبره وعوض اینکه تودرس بدی واون ها یادبگیرن،خودت درس میگیری وبه خودت میگی:فلانی،کجای کاری!
تواین15روزی که تواردو بودیم،تجربه های زیادی روکسب کردیم وچیزهای زیادی رو دیدیم وشنیدیم.دوست دارم گاهی اوقات بخشی ازخاطرات اردو رو براتون بازگوکنم:
کریمه، کوثر کویر…
و معصومه معصومه است. فاطمه، کریمه اهل بیت، کوثر کویر و قبله همه دل های شیفته ولایت، آشنای دور و نزدیک و بزرگ و کوچک. دختر هفتمین و خواهر هشتمین خورشید ولایت، زیارتش بهانه نمی خواهد که حرمش خانه محبان است و حریمش کعبه عاشقان. و عشق عشق است مسلمانی و زندیقی نیست. آنان که هر روز جرعه جرعه «اکسیر ولایت» را از جام مشبک های ضریحش می نوشند دوری او را نمی توانند تحمل کنند در جوارش سکنا می گزینند تا جان های عطشناک و کویری خود را از محبت او سیراب کنند. خدا کند قدر این بانو را بدانیم...
سلام بر تو، بانوی آبها و آیینهها
سلام بر تو، زیباترین مطلع غزلهای عاشقی
سلام بر نجابت دستها و کرامت نگاههایت
«اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا فاطمة معصومه» . . .
شاید مرا دیگر نشناسی، شاید مرا به یاد نیاوری. اما من تو را خوب می شناسم. ما همسایه ی شما بودیم و شما همسایه ی ما و همه مان همسایه خدا.
یادم می آید گاهی وقت ها می رفتی و زیر بال فرشته ها قایم می شدی. و من همه ی آسمان را دنبالت می گشتم؛ تو می خندیدی و من پشت خنده ها پیدایت می کردم.
خوب یادم هست که آن روزها عاشق آفتاب بودی. توی دستت همیشه قاچی از خورشید بود. نور از لای انگشت های نازکت می چکید. راه که می رفتی ردی از روشنی روی کهکشان می ماند.
یادت می آید؟ گاهی شیطنت می کردیم و می رفتیم سراغ شیطان. تو گلی بهشتی به سمتش پرت می کردی و او کفرش در می آمد. اما زورش به ما نمی رسید. فقط می گفت: همین که پایتان به زمین برسد، می دانم چطور از راه به درتان کنم!
تو، شلوغ بودی، آرام و قرار نداشتی. آسمان را روی سرت می گذاشتی و شب تا صبح از این ستاره به آن ستاره می پریدی و صبح که می شد در آغوش نور به خواب می رفتی.
اما همیشه خواب زمین را می دیدی. آرزویی رؤیاهای تو را قلقلک می داد. دلت می خواست به دنیا بیایی. و همیشه این را به خدا می گفتی. و آنقدر گفتی و گفتی تا خدا به دنیایت آورد. من هم همین کار را کردم. بچه های دیگر هم؛ ما دیگر نه همسایه ی هم بودیم و نه همسایه خدا. ما گم شدیم و خدا را گم کردیم...
دوست من، همبازی بهشتی ام؛ نمی دانی چقدر دلم برایت تنگ شده. هنوز آخرین جمله ی خدا توی گوشم زنگ می زند: "از قلب کوچک تو تا من یک راه مستقیم است، اگر گم شدی از این راه بیا."
بلند شو. از دلت شروع کن..
شاید دوباره همدیگر را پیدا کنیم...
به گزارش رهروان ولایت به نقل ازجهان، سید علی طاهری در گفتگو با مهر اظهار داشت: وزارت کشور مسئول اجرای قانون عفاف و حجاب است با توجه به وضعیت فرهنگی موجود مطهری با سئوال از وزیر کشور در واقع خواستار ارائه گزارشی از عملکرد این وزرات خانه در اجرای قانون عفاف و حجاب شده است.
نماینده مردم گرگان در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: این سئوال هفته جاری با حضور نجار در کمیسیون فرهنگی بررسی می شود.
پیش از این نیز علی مطهری در نطق خود از عملکرد دولت در زمینه عفاف و حجاب انتقاد کرده بود .وی معتقد بود: احمدی نژاد و مشایی مسئله حجاب را قبول ندارند و مخالف نظریه اسلام در مورد حجاب هستند.
وی در اخطار به وزیر کشور گفت: تعلل وزیر کشور و کمیسیون فرهنگی مجلس نیز در مسئله حجاب و عفاف قابل گذشت نیست و به وزیر کشور اخطار می کنیم که اگرتعلل کند و این بهانه را بیاورد که احمدی نژاد و مشایی نمی گذارند در مجلس نهم وی را استیضاح خواهیم کرد.
بر اساس این گزارش قانون راهکارهای اجرایی گسترش فرهنگ عفاف و حجاب در ۱۳ دی ۱۳۸۴ به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسیده است.
قدیما بهمون می گفتن بچه مدرسه ای!
وقتی امتحان خرداد و تموم می کردیم، انگار که ما رو از زندان آزاد کرده باشن هزار جور برنامه واسه تابستون می ریختیم... و سرخوش بودیم با تفریحات تابستون ولی باز همش میگفتیم: "کی بشه بریم دانشگاه و از دست مدرسه و سختی هاش راحت شیم...!"
حالا به ما می گن دانشجوی پیام نوری!
کل ترم و که درگیر درس و دانشگاه هستیم هیچی، کل تابستونو هم پابند علم و دانشیم...!!!
شاید بعضی از دانشجوها بگن کی حال داره ترم تابستون واحد برداره!
ولی باید خدمت این دسته از دوستان که احتمالا ترم پایینی هم هستن عرض کنم، شما هنوز نشده واحدهاتو بشماری و تقسیم بر سال باقیمونده تحصیلت کُنی و ببینی اگه ترم تابستون واحد برنداری چقد قشنگ و راحت یکی دو سال دیگه مهمون دانشگاه پیام نور هستی...
این جور که معلومه توی دانشگاه پیام نور اصل تحصیل و کسب دانش خیلی جدی گرفته می شه! فقط قدیما یه استادی میگفتن و یه دانشجو، اما ما موندیم چرا اینجا فقط حرف از دانشجوئه و نشونی از استاد نیست!!!
البته نمیشه استثنائات رو نادیده گرفت! بعضی از دانشجوهای عزیز که بر امر درس خوندن شدیداً اصرار دارن، بدون خراب کردن تابستونشون، هشت ترمه فارغ التحصیل میشن و واقعاً ایول دارن...
امتحانات ترم تابستون دانشگاه ما هم از تاریخ 92/5/27 شروع شده...
دانشجوها می تونستن برخلاف همیشه 8 واحد بردارن، البته به همین راحتی ها هم نبود! اولش که شنیدیم کلی ذوق زده شدیم اما بعدش فهمیدیم دانشگاه پیام نور بی شرط و شروط محبت نمی کنه! خلاصه برداشتن هشت واحد با شرایط خیلی از دانشجوها سازگار نبود!
از خدای بزرگ برای همه ی دانشجوها، خواستار دلی خوش و موفقیت بیش از پیش هستیم...
شاید باورمون نشه ولی مثل اینکه آخرین دقیقه های مهمونی رو داریم می گذرونیم...
خدایا همه میگن اگه امروز تموم شه، تو درهای آسمونتو به رومون می بندی!
ولی من باورم نمی شه... باورم نمی شه درهای رحمتت و بعد از این ازمون دریغ می کنی...
خدایا وای به حالمون اگه توی این روزهای بزرگی که رفت یه ذره از معرفتت رو مال خودمون نکرده باشیم. وای به حالمون اگه یه ذره از عشقت رو تصاحب نکرده باشیم.... وای به حالمون!
خدایا همه دارن به ماه نگاه می کنن تا زودتر بفهمن کی مهمونی قشنگت تموم میشه... ولی من دلم نمی خواد تمومش کنم...
می خوام بست بشینم دَرِ خونت و وِل کُن معامله هم نیستم!
مگه میشه به همین راحتی تموم بشه... خدایا من که می دونم همه ی این مهمونی ها بهونته تا ما رو دور سفره رحمتت جمع کنی تا دور هم باشیم... من که می دونم مهمونی تو هیچ وقت تمومی نداره...
عید همه مبارک اما اگه یه قدم فقط یه قدم بهت نزدیک نشده باشیم...! اونوقت خدایا چه طوری این عید بزرگو جشن بگیریم؟! با چه رویی به امام زمانمون بگیم عیدت مبارک؟!
خدایا تو رو به حق این ماه عزیزت رو سفیدمون کن...
"مهمان نوازیت، زبانزد همه بود...
حتی آنان که لباس مهمانی نداشتند...
میزبانی به مهربانی تو ندیده ام...
شاهد بیاورم؟
خودت!
مهمانی خوبی بود...
کاش بگویی:
مهمان خوبی بود..."
...........
ماه رمضان در جبهه ها حال و هوای دیگه ای داشت،با اینکه حکمی وجود نداشت تا ما بتونیم روزه بگیریم،و بعلت اینکه هیچ موقع در جایی توقف نداشتیم و نمیتونستیم قصد کنیم و خط مقدم دائما در حال تغییر بود،بازم بچه های مخلصی بودند که روزه میگرفتند،شب های قدر عجیبی وجود داشت...
بسیاری از شهدا، با زبان روزه شهید شدند.
برخی از رزمندگان ، سهمیه ناهارشان را می گرفتند، اما آن را به هم رزم هایشان می دادند و خودشان روزه می گرفتند.
