مومن زود رنج و حساس نیست.
ـ مومن عصبانی ،پرخاشگر و بد خلق نیست.
ـ مومن تغافل دارد. (خود را به نشنیدن می زند)
ـ مومن تحمل دارد ، لبخند میزند ، گشاده روست.
ـ مومن بی ادب، بد گوی و فحاش نیست.
ـ مومن سرزنش نمی کند،منت نمی گذارد، مومن به عیوب خود و رفع آنها مشغول است، پاداش او رضای حق وبا شکور مطلق است.
ـ مومن تحقیر نمی کند، دل نمی شکند.
ـ در کنار مومن، همه آرامش و امنیت دارند.
ـ مومن اهل شکایت و گله نیست، گذشته کسی را به رخ نمی کشد.
ـ دل مومن از کینه خالی ست، می بخشد و روی افکار تلخ تمرکز نمی کند.
باز هم بهمن، بهمن سرد و زمستانی که سرآغاز و پیام آور بهار برای ایران عزیز است، و چه بشارتی زیباتر و شیرین تر از مژده ی « جاءالحق » و « زهق الباطل» !
بهمن، ماه حادثه ها و اتفاق های بزرگ و نقش آفرین است. ماهی است که در آن سرنوشت ایران عزیز ورق خورد و به شکل دیگری تجلی یافت. بی شک این پیروزی عظیم پس از الطاف خداوند مدیون حضور گرم و پرشور مردم و رهبری رهبری فرزانه بود که راه را برای تحقق این انقلاب عظیم میسر ساخت و سرنوشت رژیمی را که تا دندان مسلح بود با نثار خون ها و فریادهای «الله اکبر» در هم پیچید. مردم با دستان خالی تنها با تکیه بر سلاح ایمان و تقوی نعمت پیروزی را از آن خود کردند چرا که به این گفته ی پروردگار ایمان داشتند که « و اعتصمو بحبل الله جمیعاً و لا تفرقوا». دهه ی فجر، نقطه ی عطف ایران اسلامی، مرحله ای حساس، سرنوشت ساز و بی مانند در تاریخ ایران به شمار می آید. روزهایی که زمینه ساز آفرینش حماسه ی بزرگ 22 بهمن، مهم ترین روز تاریخ انقلاب اسلامی گردید. روزهایی که آغازی بود پر نوید برای برپایی عدالت و آزادی و بر چیده شدن بساط ظلم و جور.
اکنون که در آستانه دهه ی فجر، دهه ی سرنوشت ساز انقلاب قرار گرفته ایم و با توجه به شرایط حساسی که امروزه کشور ما با آن مواجه شده است، افزایش تحریم ها، فشارها و تبلیغات سیاسی غرب بر علیه آن، چشم های جهانیان به ما دوخته شده تا ببینند بهمن امسال را چگونه پشت سر خواهیم نهاد. از این رو بر ما لازم است که همچون گذشته و چه بسا پررنگ تر و پر شورتر از آن در صحنه حضور یابیم و در روز 22 بهمن که همواره نشان از پیوند عمیق و ریشه دار مردم با ولایت و اعتماد آن ها به مردم سالاری دینی داشته، وفاداری و بیعت دوباره ی خود را به ولایت و اسلام نشان دهیم تا پاسخی دندان شکن به توطئه ها و نیرنگ های دشمنان و بدخواهان داده باشیم.
این حضور حاکی از آن خواهد بود که تحریم ها و تهدیدها نه تنها تاثیری بر اراده ی پولادین آنها نداشته است بلکه عزم آن ها را برای مقابله با استکبار جهانی راسخ تر نیز نموده است. همانطور که مردم با همبستگی، اتحاد و اعتقاد به وحدت دست در دست هم نهاده و این انقلاب را به پیروزی رساندند، اکنون نیز پس از گذشت سی و چهار سال از این اتفاق با شکوه بر ما واجب است با شرکت در راهپیمایی 22 بهمن امسال یک بار دیگر اتحاد، همدلی و همبستگی خود را به جهانیان نشان دهیم.
کاش...
پرونده های کربلا امضا شود کاش
یک روضه در صحن شما بر پا شود کاش
وقتی تمام گوشه های شهر بسته است
آغوش شش گوشه به رویم وا شود کاش
دل در شلوغی تنگ این رؤیای خوب است:
در صحن زیبای شما تنها شود کاش
تو آسمان باشی و ما دل تنگ باشیم؟
مهر شما در سینه هامان جا شود کاش
از بوی سیب کربلا مستیم، این عطر
با عطر نرگس بیش تر زیبا شود کاش
در یک شب جمعه... حرم... دیدار مهدی
در این شلوغی کاش او پیدا شود... کاش!
(سید علی اصغر علوی)
با تشکر از زحمات تمامی شما شرکت کنندگان عزیز در مسابقه ی وبلاگ نویسی بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور رامسر باموضوع محرم بدینوسیله به اطلاع میرسانیم که پس از بررسی وبلاگ های ارسال شده بلاخره برترین وبلاگ توسط هیئت داوران اعلام شد:
عنوان وبلاگ: لاله ی کربلا حسین
آدرس وبلاگ: www.ashura2.blogfa.com
نویسنده: سرکار خانم هما محمد زاده
رشته ی تحصیلی: مهندسی فناوری اطلاعات
محل تحصیل: دانشگاه پیام نور مرکز رامسر
حلول ماه ربیع الاول مبارک
ماه ربیع الاول سومین ماه از ماههای قمری و از ماه های فرخنده برای شیعیان است. حادثه مهم و تاریخی لیله المبیت ، هجرت حضرت محمد صلی الله علیه و آله از مکه به مدینه، ولادت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و امام جعفر صادق علیه السلام، ازدواج حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم با حضرت خدیجه علیهاسلام، آغاز امامت امام مهدی علیه السلام، و هلاکت یزید بن معاویه از جمله حوادث فرخنده این ماه است.
همچنین غزوه بنی نضیر در سال ۴ قمری، صلح امام حسن مجتبی علیه السلام با معاویه در سال ۴۱ قمری، ، شهادت حضرت امام حسن عسگری علیه السلام در سال ۲۶۰ قمری، واقعه احراق مکه در هنگام جنگ یزید با عبدالله بن زبیر در سال ۶۴ قمری، حادثه صاحب زنج و قتل سیصد هزار نفر از مردم بصره به دست موفق عباسی در سال ۲۵۸ از دیگر حوادث مهم ماه ربیع الاول است.
سالروز رحلت جانگداز پیامبر گرامی و عظیم الشان اسلام حضرت رسول اکرم (ص) ، شهادت دومین اختر تابناک ولایت و امامت حضرت امام حسن مجتبی (ع) و سالروز شهادت جانسوز هشتمین گوهر درخشان آسمان ولایت و امامت، عالم آل محمد (ص) حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) را به پیشگاه مقدس حضرت ولی عصر (عج) ، بر شیفتگان و ارادتمندان خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام و تمامی مسلمین جهان بویژه شما شیعیان سوگوار و گرانقدر تسلیت عرض مینمائیم.
روز بیستم ماه صفر، روز اربعین و به قول شیخین - شیخ مفید و شیخ طوسی- بازگشت اهل حرم امام حسین علیه السلام از شام به مدینه، و روز ورود اولین زائر آن حضرت جابربن عبدالله انصاری به کربلا، جهت زیارت امام حسین علیه السلام است . زیارت آن حضرت در این روز مستحب است. که به فرموده امام حسن عسکری علیه السلام از نشانه های مؤمن است.
قال العسکری علیه السلام:
"علامات المؤمنین خمس : صلاةُ الاحدی و الخمسین و زیارةُ الاربعین والتـَختم فی الیَمین و تـَعفیرُ الجـَبین و الجَهر ببسم الله الرحمن الرحیم."
از حضرت امام حسن عسکری علیه السلام روایت شده که فرمودند:
علامت مؤمن پنچ چیز است:
اقامه پنجاه و یک رکعت نماز فریضه و نافله در شبانه روز.
زیارت اربعین.
انگشتر به دست راست کردن.
جبین را در سجده بر خاک گذاشتن.
در نماز بسم الله الرحمن الرحیم را بلند گفتن.
حماسه 9دی در تاریخ ماندگار شد
روزهاى سال، به طور طبیعى و به خودى خود همه مثل همند؛ این انسانها هستند، این اراده‌‌‌‌‌ها و مجاهدتهاست که یک روزى را از میان روزهاى دیگر برمیکشد و آن را مشخص میکند، متمایز میکند، متفاوت میکند و مثل یک پرچمى نگه میدارد تا راهنماى دیگران باشد. روز عاشورا – دهم محرم – فى نفسه با روزهاى دیگر فرقى ندارد؛ این حسین بن على (علیه السّلام) است که به این روز جان میدهد، معنا میدهد، او را تا عرش بالا میبرد؛ این مجاهدتهاى یاران حسین بن على (علیه السّلام) است که به این روز، این خطورت و اهمیت را میبخشد. روز نوزدهم دى هم همین جور است، روز نهم دىِ امسال هم از همین قبیل است. نهم دى با دهم دى فرقى ندارد؛ این مردمند که ناگهان با یک حرکت – که آن حرکت برخاسته از همان عواملى است که نوزدهم دىِ قم را تشکیل داد؛ یعنى برخاسته ى از بصیرت است، از دشمن‌‌‌‌‌شناسى است، از وقت‌‌‌‌‌شناسى است، از حضور در عرصه‌ى مجاهدانه است – روز نهم دى را هم متمایز میکنند.
مطمئن باشید که روز نهم دىِ امسال هم در تاریخ ماند؛ این هم یک روز متمایزى شد. شاید به یک معنا بشود گفت که در شرائط کنونى – که شرائط غبارآلودگىِ فضاست – این حرکت مردم اهمیت مضاعفى داشت؛ کار بزرگى بود. هرچه انسان در اطراف این قضایا فکر میکند، دست خداى متعال را، دست قدرت را، روح ولایت را، روح حسین بن على (علیه السّلام) را مى‌‌‌بیند. این کارها کارهائى نیست که با اراده‌‌‌‌ى امثال ما انجام بگیرد؛ این کار خداست، این دست قدرت الهى است؛ همان طور که امام در یک موقعیت حساسى – که من بارها این را نقل کرده‌‌‌‌ام – به بنده فرمودند: «من در تمام این مدت، دست قدرت الهى را در پشت این قضایا دیدم». درست دید آن مرد نافذِ بابصیرت، آن مرد خدا.
بیانات در دیدار مردم قم در سالگرد قیام نوزدهم دى ماه ۱۹/۱۰/۱۳۸۸
آن عهد که در روز ازل ما بستیم
با لطف خدا ز دام شیطان رستیم
روز نه دی دوباره ثابت کردیم
در صحنه همیشه با ولایت هستیم
( نهم دی ماه روز بصیرت و میثاق امت با ولایت گرامی باد...)
برای تو می نویسم همسر نازدانه ام...
بخشی از کتاب «شهادت نامه»های فرهنگ جبهه، مربوط به نامه های عاشقانه رزمندگان به همسرانشان است. نامه هایی کوتاه که از عمق جان رزمندگان نشأت گرفته بود و سرشار از محبت و احساس مردانی است که تا لحظاتی دیگر در نبردی سخت باید همه خشم و صلابت خود را جایگزین محبت های الهی خود می کردند.
برای رضای خدا و پیروزی اسلام از همسر مهربانم جدا شدم.
همسر عزیزم! حالا که این نامه را برای تو می نویسم لحظاتی قبل از عملیات است. خدا خودش شاهد است که فقط برای رضای او و پیروزی اسلام و مسلمانان و نابودی کفار، لباس رزم پوشیدم و از تو همسر مهربان و شفیق و نازدانه ام جدا شدم و هجرت کردم به سوی جبهه های نور. خداوند انشاا.. به تو صبر عطا کند. همسرم! از اینکه دو هفته بعد از ازدواجمان شما را ترک کردم ، حلالیت می طلبم. بارها به جبهه آمدم و هر بار به رضای خدا امید داشتم که به کرم خودش مرا ببخشد و انشاا.. که بخشیده است. خیلی دوست داشتم یک بار دیگر شما را ببینم همسر مهربانم. از طرف من یوسف، جگرگوشه و پاره تنم را با احساس فراوان ببوس و هر وقت او را می بینی به یاد من بیفت. زیرا او یادگار ما دوتاست. هر وقت که به یاد خنده و بازی هایش می افتم قلبم برایش پرپر می زند. خیلی دوست داشتم یک بار دیگر شما دو تا را ببینم، ولی بالاتر از شما دوتا باید می رفتم به ملاقات کسی که از شما بیشتر دوستش دارم. شما هم او را بیشتر از من و هر کس دیگری دوست دارید و روزی به سوی او خواهید رفت. ولی من می روم تا وسایل مسافرت شما را از خداوند تبارک و تعالی با التماس بخواهم و فراهم کنم.
خوب می دانی که بسیار مشتاق تو ام
هر چه در زندگی دارم برای شماست. مقداری وسایل آهنگری دارم با یک موتور گازی و وسایل زندگی که مشترک است. امیدوارم که مهر خود را حلال کنی و هرگز فکر نکن که تو را دوست نداشته ام. خودت خوب می دانی خیلی مشتاق شما هستم...
منبع:(فصل نامه پلاک)
